Innocenty VIII był papieżem w latach 1484-1492. Kochał przepych i luksus, co doprowadziło do poważnego zmniejszenia zasobów skarbca Stolicy Apostolskiej. Oficjalnie uznał swoje dzieci, choć było to powszechnie uważane za niestosowne.

Najbardziej znany jest z tego, że 5 grudnia 1484 r. wydał bullę „Summis desiderantes affectibus”, w której potępił czary w Niemczech i Austrii. Na jej podstawie inkwizytorzy zyskali bardzo szerokie uprawnienia ułatwiające ściganie i karanie heretyków. Taki krok papieża wynikał przede wszystkim z oporu władz lokalnych, na który natrafili inkwizytorzy Heinrich Kraemer i Jakob Sprenger w czasie pełnienia swoich funkcji na terenach niemieckich. Wydanie bulli doprowadził do prześladowania osób posądzonych o czary na skalę dotąd nieznaną. Dotknęło to przede wszystkim kobiety, które uważano za istoty z natury bardziej podatne na magię i złe moce. Wiele z nich spalono wraz z ich kotami, które według bulli Vox in rama z 1233 r. były wcieleniem szatana. 

Niejako uzupełnieniem bulli Innocentego VIII był traktat napisany przez Heinricha Kraemer, czyli ,,Malleus Maleficarum” (,,Młot na czarownice”). Książka ta zasłynęła jako kompendium wiedzy o czarach i czarownicach. Autor przedstawił w niej argumenty przemawiające za istnieniem magii, opisał w niej jej formy oraz sposoby demaskowania, sądzenia i karania czarownic. Publikacja cieszyła się dużym zainteresowaniem i stała się poradnikiem dla innych inkwizytorów. 

Opracowanie: Barbara Kranz i redakcja