Wojna chłopska w Wirtembergii, znana również jako powstanie chłopów w Wirtembergii, miała miejsce w roku 1525. Było to masowe wystąpienie chłopów przeciwko panującym warunkom feudalnym i nadużyciom władzy szlachty oraz duchowieństwa. Powstanie to jest jednym z najbardziej znaczących i gwałtownych wystąpień chłopskich w niemieckiej historii.

Przywódcą powstania był młody Jakob Rohrbach, zwany Jaecklein (Kubuś), który pochodził z rodziny karczmarza z okolic Heilbronn w Wirtembergii. Jaecklein zdobył popularność dzięki swojemu buntowniczemu usposobieniu, a także zdolnościom przywódczym i umiejętnościom militarnym.

Powstanie rozpoczęło się 15 kwietnia 1525 roku, kiedy to Jaecklein dowodził sześciotysięczną rotą powstańców, które dotarły pod bramy miasta Weinsberg. Zamek i miasto były kontrolowane przez hrabiego Ludwiga von Helfensteina, który znany był z okrucieństwa wobec chłopów. Chłopi zdecydowali się zaatakować i zdobyć Weinsberg, a następnie dopuścili się zemsty na bogaczych mieszkańcach oraz przedstawicielach kleru.

Powstanie szybko rozprzestrzeniło się, a chłopi plądrowali kolejne miasta i klasztory. Jednak powstańcy spotkali się z oporem ze strony sił rządowych. W dniu 12 maja doszło do bitwy pod Boeblingen, w której wojska rządowe dowodzone przez Georga Truchsessa von Waldburg odniosły zwycięstwo nad powstańcami. W wyniku bitwy zginęło około 3000 chłopów, podczas gdy straty szlachty były minimalne.

Po klęsce pod Boeblingen doszło do brutalnej pacyfikacji powstania. Panowie feudalni mieli swobodę w wymierzaniu kar i represji wobec uczestników buntu. Chłopi byli poddawani egzekucjom, torturom i karom mutylacyjnym. 

Były to surowe i okrutne kary, takie jak obcinanie rąk, podcinanie ścięgien w nogach czy wyłupywanie oczu. Całe wsie były niszczone, a chłopi tracili swoje mienie.

Wojna chłopska w Wirtembergii zakończyła się klęską powstańców i brutalną pacyfikacją. Władze feudalne odzyskały kontrolę, a chłopi zostali poddani jeszcze większej eksploatacji. 

Chłopi tracili swoje prawa i byli zmuszani do ciężkiej pańszczyzny oraz płacenia wysokich podatków. Równocześnie, opresyjne warunki życia i pracy utrzymywały nierówności społeczne i nadal wykorzystywały chłopów jako źródło taniej siły roboczej.Represje wobec chłopów miały na celu zniechęcenie do dalszych wystąpień przeciwko władzy feudalnej i utrzymanie nierównych stosunków społecznych.

Przywódca powstania ,wojny chłopskiej  Jakob Rohrbach, znany jako Jaecklein, przywódca powstania chłopskiego w Wirtembergii, został schwytany przez wojska rządowe w trakcie pacyfikacji powstania. Po jego aresztowaniu, został przewieziony na zamek Hohenasperg, gdzie był więziony i poddawany torturom.

Jaecklein został skazany na śmierć przez spalenie na stosie. 21 maja, w miejscowości Neckargartach, doszło do jego egzekucji (najczęściej podawane źródła wskazują na rok 1525 jako datę jego śmierci). Przywiązano go długim łańcuchem do brzozy, a wokół niej ułożono drewno i węgiel. Stos został podpalony, a Jaecklein umierał wśród płomieni. Nie ma dokładnych informacji na temat długości jego śmierci, jednak można przypuszczać, że proces spalania trwał około 45 minut.

Dziedzictwo Jaeckleina Rohrbacha jako bohatera ludowego przetrwało wieki i nadal jest podziwiane przez tych, którzy walczą o sprawiedliwość społeczną i równość. Jego walka i ofiara przypominają nam o konieczności solidarności i działania wobec niesprawiedliwości, a jego historia jest stałym przypomnieniem, że walczyć o swoje prawa warto, nawet jeśli jest to trudne i związane z ryzykiem.