maski hańbiące zakładano odbywającym karę na czci już od XIII wieku. Narzędzie było wykonane najczęściej z metalu i przybierało różne kształty np. głowy świni, osła lub diabła. Kształt odpowiadał popełnionemu przestępstwu. Dla przykładu świński łeb oznaczał przestępstwo przeciwko moralności, a maska z wystającym językiem oznaczała osobę, która dopuściła się pomówienia. Dodatkowo przy maskach mocowano dzwoneczki, które miały za zadanie zwracać uwagę innych ludzi. Maski zakładano osobom wystawionym na widok publiczny przy pręgierzu lub kunie, ale najczęściej skazańcy musieli paradować w takich maskach po mieście.