Kempeitai był japońskim odpowiednikiem niemieckiej Gestapo podczas II wojny światowej – funkcjonującą jako tajna policja wojskowa, agencja wywiadowcza i odpowiednik sądu karnego. Jej działania były powszechnie uznawane za brutalne i bezwzględne.

Założony w 1881 roku, Kempeitai był początkowo odpowiedzialny za utrzymanie dyscypliny i porządku w siłach zbrojnych Japonii. Wzrost militarystycznego nacjonalizmu w latach 30. XX wieku, jednak, przekształcił Kempeitai w narzędzie represji politycznej i społecznej.

Podczas II wojny światowej, Kempeitai działał na wszystkich terytoriach zajętych przez Japonię – od Chin po Pacyfik. Agencja zasłynęła z brutalnych metod przesłuchań, tortur, egzekucji i masakr. Członkowie Kempeitai często angażowali się w przymusowe rekrutacje „kobiet pocieszenia” – kobiety i dziewczęta z terenów okupowanych, które były zmuszane do pracy w domach publicznych dla żołnierzy japońskich.

Jednym z najgłośniejszych zbrodniczych działań Kempeitai był masowy mord na około 30 000 chińskich mieszkańców Singapuru w 1942 roku, znany jako Masakra Sook Ching. Było to częścią szerszego planu „oczyszczenia” populacji chińskiej na okupowanych terytoriach, które Japończycy uważali za potencjalnie wrogie.

Po wojnie, podobnie jak niemiecka Gestapo, Kempeitai został rozwiązany, a wielu jego członków stanęło przed międzynarodowym trybunałem za zbrodnie wojenne. Mimo tego, wiele zbrodni Kempeitai pozostaje nierozwiązanych, a jej działalność jest nadal źródłem napięć pomiędzy Japonią a krajami, które cierpiały podczas okupacji.

Podsumowując, Kempeitai był jednym z najbrutalniejszych i najbardziej represyjnych organów policyjnych II wojny światowej. Jego działania nie tylko doprowadziły do ogromnej liczby niewinnych ofiar, ale także do trwałego zniszczenia społeczności na terenach okupowanych przez Japonię.