Spalenie na stosie Joanny d’Arc w 1431 roku stanowi jedno z najbardziej kontrowersyjnych wydarzeń w historii. Joanna d’Arc, określana także jako Dziewica Orleańska, francuska bohaterka narodowa z XV wieku, została oskarżona o herezję i skazana na śmierć przez spalenie na stosie w Rouen we Francji. W ciągu wieków jej historia wzbudzała wiele emocji i inspirowała artystów, pisarzy i naukowców do badań nad jej tragicznym losem.

Joanna d’Arc urodziła się w 1412 roku we francuskiej wiosce Domrémy. W młodym wieku miała wizje i twierdziła, że otrzymała polecenie od świętych, by wyzwolić Francję spod angielskiej okupacji. Jej wpływ na wojnę stuletnią był znaczący, gdyż przyczyniła się do odzyskania kilku ważnych francuskich miast.

Jednakże jej sukcesy nie zostały docenione przez wszystkich. W 1430 roku została schwytana przez Burgundczyków, którzy przekazali ją w ręce Anglików. Joanna została oskarżona o herezję i czary przez Inkwizycję Kościoła katolickiego. Proces był wynikiem politycznych intryg, a oskarżenia wobec Joanny były szeroko rozpowszechniane.

Naukowcy prowadzący badania nad procesem Joanny d’Arc zgromadzili wiele źródeł historycznych, które rzucają światło na to wydarzenie. Zapisy sądowe, listy i kroniki stanowią podstawę dla ich analiz. Większość dokumentów pokazuje, że proces był manipulowany i skierowany przeciwko Joannie. Była ona pozbawiona podstawowych praw procesowych i nie miała odpowiedniego wsparcia.

W 1431 roku, po długim i kontrowersyjnym procesie, Joanna została uznana za winną herezji. Choć niektóre źródła historyczne podają, że początkowo wyrokiem była jedynie dożywotnia kara więzienia, ostatecznie została skazana na karę spalenia na stosie. Wykonanie wyroku miało miejsce 30 maja 1431 roku. Joanna zmarła w wieku zaledwie 19 lat.

Opracowanie: Redakcja