Problemy z Inkwizycją dla autora książki zaczęły się w mieście Daman w Indiach Wschodnich, wchodzącym wówczas w skład dominium portugalskiego. Inkwizycja zaczęła interesować się mounsierem Dellonem, ponieważ nie spodobał się rządcy Manuelowi Hurtado de Mendozie, który miał być o niego zazdrosny i szukał sposobów pojmania go. Chodziło o wpływową kobietę z towarzystwa, którą Dellon odwiedzał! Dellon pomagał pani de Pereirze w chorobie, przez co stał się jej faworytem – otrzymywał upominki i zdobył prawo do przebywania w wynajmowanym przez nią domu. Tego nie mogli znieść zazdrośni o pozycję społeczną rywale, którzy naciskali na to, by został on czym prędzej aresztowany przez Inkwizycję. Z tej relacji wygląda na to, że prześladowano człowieka, którego rozwój i zdobywanie wpływów uznano za zagrażające. Innym, bezpośrednim powodem prześladowania, była rozmowa przeprowadzona przez Dellona z dominikaninem. Trzeba tu koniecznie dodać coś bardzo ważnego – autor relacji bardzo interesował się Pismem Świętym i cechowala go wielka otwartość na zawieranie nowych znajomości, a jednym z ulubionych sposobów spędzania wolnego czasu było prowadzenie dyskusji, w tym tych związanych z wiarą. Taki ktoś nie mógł nie przyciągać uwagi Inkwizycji, której głównym zadaniem było egzekwowanie monopolistycznej postawy na kwestie związane z wiarą. Uwielbiający dyskusje i noszący ze sobą Pismo Święte Dellon wyraźnie mącił.

We wspomnianej wcześniej rozmowie z mnichem katolickim, która doprowadziła do złożenia donosu, Dellon zacytował Pismo Święte. Usłyszawszy cytat, którego jego rozmówca nawet nie zdarzył dokończyć, mnich zerwał się jak poparzony i poszedł wprost do siedziby Świętego Oficjum. W konsekwencji rozmowy został potem oskarżony o podważanie ważności i roli chrztu, udzielanego przez przedstawicieli kościoła katolickiego.