Cyrk Największy, znany również jako Circus Maximus, był ogromnym stadionem wykorzystywanym do organizacji wyścigów rydwanów i innych publicznych wydarzeń rozrywkowych w starożytnym Rzymie. Zlokalizowany w dolinie między Wzgórzem Palatyńskim i Awentynem, miał długość około 600 metrów i szerokość około 140 metrów. Jego budowę rozpoczął piąty król Rzymu Tarkwiniusz Starszy. 

Circus Maximus był w stanie pomieścić ogromną liczbę widzów. Według różnych źródeł, jego pojemność wynosiła od 150 000 do 250 000 osób. Był to jedno z największych i najważniejszych miejsc rozrywki w starożytnym Rzymie.

Główną atrakcją Cyrku Największego były wyścigi rydwanów, zwłaszcza tzw. wyścigi kwadryg, czyli rydwanów zaprzężonych w cztery konie. Wyścigi były nie tylko widowiskowe, ale również bardzo popularne wśród mieszkańców Rzymu. Organizowano je na specjalnie przygotowanej arenie, która miała kształt owalu i była pokryta piaskiem. Na obu końcach areny znajdowały się stożki zwane metae, które stanowiły punkty zwrotu dla rydwanów

Cyrk Największy był również miejscem organizacji innych wydarzeń, takich jak walki gladiatorów, uroczystości religijne i publiczne przemówienia. Odbywały się tam także zawody sportowe, takie jak biegi, skoki czy rzuty. Ostatnie igrzyska w Circus Maximus zostały zorganizowane w 550 r. n.e. 

Niektóre źródła sugerują, że to właśnie w Cyrku Największym miał miejsce początek Wielki Pożar Rzymu w 64 r. n.e.

Podczas swojego istnienia, Cyrk Największy przeszedł wiele przebudów i renowacji. Był często remontowany i rozbudowywany, aby dostosować się do rosnących wymagań i liczby widzów.

Dziś, po upływie wieków, wiele zabytkowych pozostałości Cyrku Największego nie zachowało się w oryginalnym stanie. Jednak jego historia i znaczenie dla starożytnego Rzymu pozostają niezapomniane.

Opracowanie: Redakcja oraz Szymon Damian Nitecki