prawo niemieckie – ius Theutonicum – zaczęto stosować na terenach naszego kraju od XIII wieku. Osadnictwo niemieckie najwcześniej wystąpiło na Śląsku, następnie rozszerzyło się na inne polskie ziemie. Prawem tym posługiwali się mieszkańcy wsi oraz mieszczanie w Królestwie Polskim. Gwarantowali je w przywilejach lokacyjnych polscy książęta i królowie. Było to zezwolenie na założenie wsi lub miasta z uprawnieniem do stosowania w nich prawa niemieckiego – magdeburskiego, średzkiego, lubeckiego albo chełmińskiego.