średniowieczne i wczesnonowożytne cmentarze były miejscem nie tylko pochówków zmarłych, ale także pełniły ważną funkcję ośrodka życia społecznego (dzięki tzw. prawu azylu). Był to obszar na którym działało targowisko, ludzie budowali domy, gromadzono się tam by wspólnie tańczyć oraz bawić się.
Tutaj dyskutowano, spacerowano, działały piekarnie i inne cechy rzemieślnicze (w tym także kwitła prostytucja).